De kameleon in mij

 

Als  een ware kameleon paste ik me aan de verwachtingen van mijn ouders, leerkrachten, vrienden en familie aan. Als oudste kind nam ik heel wat verantwoordelijkheid op mij.
 

Al gauw werd ik sterk prestatiegericht en verloor ik de verbinding met mijn èchte zelf. Mijn sterke wil en perfectionisme legden de focus op hoe het hoorde, hoe je moest slagen, wat een maatschappelijk succesvol leven inhield.

Het voortouw nemen, alle last op mijn schouders nemen, ‘moeilijk gaat ook’, doorzetten, dingen oplossen voor iedereen, ik deed het al van heel kleinsaf en daarin werd ik ook geapprecieerd en gezien.

 

Van mijn eigen noden en grenzen, was ik me amper bewust.  Mijn kwetsbaarheid duwde ik weg, wou ik niet voelen, toonde ik niet.  Ik wou sterk en stoer zijn, en kon mijn plan trekken. Schijnbaar onvermoeibaar bleef ik mijn best doen. Dat overlevingsmechanisme ontwikkelde ik als kleuter om overeind te blijven in een thuissituatie die onstabiel en (ook fysiek) onveilig was.

Tussen mijn zestien en zeventien volop op zoek naar de liefde, kwam er ook nog eens seksueel misbruik bovenop, waarna ik helemaal een facade ging creëren.

​

Spreekwoordelijk  heb ik het ’ver gebracht in het leven'. Primus op de universiteit. En nadien advocate Ik had zowat alles wat bij een 'succesvol’ leven hoorde.

De top van de sociale ladder was bereikt. Tegelijkertijd wrong het altijd. Het was schone schijn zonder diepte.  Ik voelde me altijd ànders, hoe erg ik mezelf ook probeerde in het perfecte plaatje te wringen. Het was niet perfect en ik zou nooit passen binnen de ‘standaard’. 

​

​

De zoektocht in mij

​

Toen mijn droom om mama te worden na omzwervingen in de IVF-wereld eindelijk in vervulling kwam, kwam de koude douche pas echt. Het ouderschap bleek een worsteling. Ik voelde dat ik niet de moeder kon zijn die mijn kinderen nodig hadden.

​

Dus ging ik op zoek, want op mijn eigen opvoeding kon ik daarvoor niet terugvallen.
Het werd al snel duidelijk dat ik niet de zoveelste opvoedingscursus nodig had, maar dat de sleutel volledig in mezelf lag.  ​

​

Al vlug werd duidelijk dat ik gevoeliger dan  de gemiddelde persoon was.
Binnen hoogsensitiviteitskringen vond ik herkenning, maar bleef ik toch een vreemde eend in de bijt. Het klassieke beeld van het fragiele verlegen vogeltje strookte niet met mijn extraverte grote mond .

De ontdekking van de combinatie hoogsensitief en wilskrachtig als persoonlijkheidskenmerk, was een aha-moment.

In 2017 heb ik dan ook als eerste het begrip vurig sensitief op de kaart gezet met mijn boek Vurig Sensitief Opvoeden, wat tienduizenden gezinnen met gevoelige pientere kinderen met ontploffingsgevaar, de broodnodige (h)erkenning bracht.

​

Mijn groei in kennis -die nog altijd bezig is trouwens-, kwam onder andere op kruissnelheid door de 2 jarige opleiding tot levenscoach van PRH,  de opleiding Toscane in leiderschap, de trainer-opleiding in geweldloze communicatie ,de creatieve integratieve therapeuten - opleiding en recent nog het energetische traject GAME CHANGER bij Liv van Weddingen.

​

​

De leider in mij

​

De liefde voor mijn kinderen , maakte iets in mij wakker maakte dat niet meer te stuiten was.

Het leidde tot mijn ommezwaai waardoor ik uit mijn advocatencarrière stapte en voluit ging voor coaching in de diepte.

Eerst bij Decathlon waar ik aan de bakermat stond van een transformatie naar autonomie en vrijheid voor alle medewerkers en leadershiptrainingen gaf. Vervolgens binnen mijn eigen onderneming.

​

Ik combineer systemisch werk, geweldloze communicatie, de innerlijke familie, creatieve integratieve therapie, energetisch lichaamswerk en spiritualiteit. 

Met ruim 15 jaar aan begeleiding van gezinnen, koppels, teams en bedrijfsleiders, zet ik een uitgebreid gamma van tools en ervaring in. Ik ga recht naar de kern met een afwisselend zachte en boostende energie die mij heel eigen is.

​

Wat ik na al die tijd met 100% zekerheid weet, is dat als vrouwen authentiek in hun leiderschap willen staan, ze best wegblijven van de platgetreden paden.

Want willen we ook niet onze dochters hun vleugels zien uitslaan en voluit hun plaats in de wereld innemen met zachte kracht ? 

Dat is precies waarom ik met mijn vuur andere vrouwelijke vuren help ontvlammen en pure zachtheid een podiumplaats geef.​

​

​
 

​

​

​